Szkoła Podstawowa im. Żwirki i Wigury w Radoczy

43. zimowy rajd po ziemi andrychowskiej rozpoczął się, powiedzmy...tradycyjnie. Zbiórka pod szkołą, aura niezapowiadająca żadnych szczególnych doznań - zimno, padający śnieg... Po przyjeździe do Inwałdu nauczyciel geografii wprowadził nas w tajniki powstania wyjątkowego miejsca, w którym się znaleźliśmy, czyli Wapiennika - z którym oprócz niezwykłej dla regionu fauny i flory; niespotykanych gdzie indziej chociażby gatunków roślin, jak glistnik oraz jaskółcze ziele, czy mnóstwa owadów, pajęczaków, związana jest legenda, świadcząca o znajdującej się w środku góry jaskini, ba, nawet pałacu, w którym żyła czarownica. Ponoć pomagała tamtejszym zbójcom napadać na przejeżdżających podróżnych. Niestety, i tu ręka ludzka odcisnęła swój ślad i dziś miejsce wydobycia wapienia na skalę przemysłową nie wygląda już tak spektakularnie. Zaopatrzeni w tę wiedzę, wyruszyliśmy szlakiem prowadzącym przez leśne ścieżki, strome podejścia, ledwie wydeptane trakty... W tej bajkowej scenerii padającego spokojnie śniegu, pokrywającego delikatnie szaroburą do tej pory roślinność, rześkiej aurze i przy żywym tempie nadanym przez uczniów kl.8, pełniących funkcję "przewodników", wyzwoliły się żądze zmierzenia się w bitwie na śnieżki. Ten jakże rzadki dziś puch korcił całą drogę uczniów (zwłaszcza chłopców) do "pobudzenia" kolegi bądź koleżanki śnieżką rzuconą w jego stronę. Śnieżki fruwały, a niektórzy zgodnie z prawem grawitacji upadali na... ale to już przestroga przed następną wyprawą, aby zakładać na nóżki właściwe obuwie. Kilka odpoczynków, pozwalających posilić się i odsapnąć pozbawionym kondycji..., kilka fotek uwieczniających chyba najbardziej deficytowy w tym roku "towar" - śnieg, i zeszliśmy do Andrychowa. Jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki śnieg przestał sypać i znowu znaleźliśmy się w szarej (dosłownie) rzeczywistości. W domu kultury - miejscu docelowym rajdu, posileni pączkami i napojeni gorącą herbatką, wysłuchaliśmy śpiewu andrychowskich przedszkolaków i obdarowani pamiątkami wyruszyliśmy (już autokarem) w drogę powrotną do szkoły.

Oby więcej takich wypraw!